maandag 26 november 2007

Rechtbank Den Bosch doet rechtszaken over

De rechtbank in Den Bosch behandelt maandag de eerste rechtszaken die helemaal over moeten omdat uitspraken mede gebaseerd waren op het oordeel van een onbevoegde rechter.
Op de rol staat maandagochtend als eerste een geruchtmakende zaak tegen een 46-jarige man uit Bakel die werd veroordeeld wegens de verkrachting van zes pleegkinderen.
De man kreeg in eerste instantie tien jaar celstraf en tbs opgelegd. De verdachte had al hoger beroep aangetekend.
Herhaling van de rechtszaak bij de rechtbank is bijzonder pijnlijk voor de slachtoffers, zei een woordvoerder van de betrokken pleegouderorganisatie eerder. De advocaat van de verdachte beschouwt het overdoen van de zaak als goede reden voor een lagere straf. Justitie volgt die redenering niet.
In totaal doet de rechtbank in Den Bosch zeker tien rechtszaken over waarin eindvonnis was gewezen door de onbenoemde rechter. Maandag komen er drie aan de orde. Volgende week woensdag volgt de rest.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

dinsdag 20 november 2007

OM wil Marcel Loor in Bon Futuro

Marcel Loor 16-11-07 Het Openbaar Ministerie probeert de vrijdag veroordeelde ex-immigratiechef Marcel Loor (38) naar de Bon Futuro-gevangenis op Curaçao te sturen.

Loor werd veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf voor valsheid in geschrifte, omkoping, belastingontduiking en witwassen. Zijn advocaten gingen meteen in hoger beroep.

Hoofdofficier van justitie Taco Stein zei tevreden te zijn met de veroordeling. “Maar het is pas de eerste ronde. Nu krijgen we het hoger beroep.”

Loor's arrestatie leidde opnieuw tot zorgen over de integriteit van het politiekorps en met name van het politiebureau in Philipsburg en de immigratiedienst op Princess Juliana International Airport. Stein zei dat de veroordeling ‘wel aantoonde dat het OM in staat is om grote schoonmaak te houden’.

Loor zit nog steeds in de ziekenboeg van de Pointe Blanche-gevangenis, waardoor de faciliteit niet goed kan functioneren. Om die reden wil Stein dat Loor naar de Curaçaose gevangenis wordt overgeplaatst. Het hoger beroep zal naar alle waarschijnlijkheid enige maanden in beslag nemen.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

vrijdag 16 november 2007

Vier jaar voor ex-immigratie chef Marcel Loor op St. Maarten

Rechter Lannoy met Marcel Loor (inzet). Bron: The Daily Herald/Annemiek van Kerkhof
judge-luis-de-lannoy_17-11-2007
Marcel Loor –ex-immigratiechef op St. Maarten- werd vanmorgen door de rechtbank op St. Maarten veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf en een boete van 600.000 gulden. Daarnaast moet hij een bedrag van bijna twee ton terugbetalen aan de kustwacht. De rechter hield er rekening mee dat Loor ook nog bijna vier ton moet afdragen aan de fiscus. De officier van justitie had vier jaar geëist en een boete van 100.000 gulden.

Rechter wond zich regelmatig behoorlijk op tijdens de strafzaak tegen voormalig immigratiechef Marcel Loor op St. Maarten.

De zaak-Loor heeft heel wat stof doen opwaaien. De media op alle eilanden berichtten er prominent over. Loor verscheen voor de rechter op verdenking van zeven misdrijven, waaronder valsheid in geschrifte, het aannemen van steekpenningen, belastingontduiking en witwassen.

De Curaçaose rechter De Lannoy acht hem op alle punten schuldig. In zijn vonnis noemt hij Loor ‘een geldwolf in schaapskleren’, die zijn bezittingen maandelijks tot op de dollar natelde. De rechter zei zelden zoveel hebzucht te hebben gezien. “U lijkt Dagobert Duck wel.” Hij vervolgde: “U bent politieman en miljonair, hoe is dat mogelijk?”

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

woensdag 14 november 2007

Meer vrijspraak na Schiedammer parkmoord echec

Uit onderzoek door de Raad voor de rechtspraak blijkt dat het aantal verdachten van misdrijven dat wordt vrijgesproken fors is gestegen. Aanvankelijk werden jaarlijks ongeveer 6.000 verdachten vrijgesproken, nu zijn dat er 9.000. Volgens deskundigen zou de oorzaak liggen in het justitiële geblunder in de zaak van de Schiedammer Parkmoord. In die zaak zat door gerechtelijke dwalingen Cees Borsboom vier jaar onschuldig vast voor de moord op een 10-jarig meisje.

Sinds dit geblunder zouden rechters bewijsmateriaal van het Openbaar Ministerie veel kritischer bekijken.

In 2006 behandelden rechtbanken 134.400 strafzaken, aldus de Raad voor de rechtspraak. In 7 procent van de gevallen kwam het tot vrijspraak. Vroeger was dat gemiddeld 4 procent.

‘Rechters zijn duidelijk geschrokken van de gedachte dat een onschuldige meermaals is veroordeeld,’ zegt hoogleraar strafprocesrecht Ybo Buruma.

Hoogleraar rechtspsychologie Peter van Koppen ziet het anders. ‘Terecht dat rechters voorzichtiger zijn, maar het betekent wel dat vroeger 3 procent van alle verdachten ten onrechte is veroordeeld. Helaas weten we niet om welke zaken het dan gaat. Daar moeten de rechters zich nog maar eens over achter de oren krabben,’ aldus Van Koppen.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

dinsdag 13 november 2007

Verdacht gedrag eerste echtgenoot Bebe Paña

De ten onrechte veroordeelde echtgenoot van Bebe Paña heeft altijd volgehouden dat zijn vrouw zelfmoord heeft gepleegd. De politie was er echter van overtuigd dat Bebe Paña was omgebracht. Het is daarom vreemd dat zij nooit enig onderzoek naar een andere mogelijke dader heeft gedaan, omdat van ten Winkel, nooit enig motief is aangetoond. Het lijkt meer een zaak van 'terugrechercheren': De politie had besloten dat Bebe Paña was omgebracht en dat Edwin ten Winkel de dader was. Daar werd toen 'bewijs' bijgezocht (en gemaakt). Feiten die zijn onschuld aantoonden (zoals een handgeschreven afscheidsbrief van zijn vrouw) werden gewoon genegeerd.
Een mogelijke verdachte die stelselmatig door de politie genegeerd werd is bijvoorbeeld de eerste echtgenoot van Bebe Paña die o.a. al eerder enkele wurgpogingen van Bebe Pana had ondernomen en te elfder ure zijn verklaringen wijzigde om een alibi te krijgen

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

vrijdag 9 november 2007

Rechters negeren bekentenis in dubbele moordzaak Purmerend

Haar joggingbroek zat onder de bloedspatten en tot tweemaal toe bekende zij dat ze, met 87 messteken, dochtertje Romy (anderhalf jaar) en zoontje Daniël (zes maanden) in hun bedjes had gedood. Maar toch is Kim V. (22) vrijgesproken.

Acht jaar cel was tegen haar geëist, en daarnaast tbs met dwangverpleging.

De vrijspraak is vernietigend voor de methodes van sommige rechercheurs. De rechtbank in Haarlem heeft Kim V.'s bekentenissen niet gebruikt voor het bewijs van haar vermeende hoofdrol in de bloedige tragedie die zich juni 2006 afspeelde in haar flat in Purmerend.

Een van de redenen is dat Kim bekende, vlak voordat zij in een rouwcentrum afscheid van haar kinderen zou nemen, en direct nadat een politieofficier, met opgeheven armen, haar intimiderend zíjn scenario had opgedrongen.

Volgens de rechtbank presenteerde deze hoofdinspecteur de verdachte een aantal gegevens als vaststaande feiten, die nog niet door onderzoek waren bevestigd, dan wel later onjuist bleken.

Kim had tot dan toe verklaard dat een zekere Benny in haar flat was binnengedrongen, naar haar ex-vriend had gevraagd en toen op de kinderen af was gegaan.

De politieman: "Ik weet dat je het gedaan hebt. Onder invloed van cocaïne, weliswaar, dat is de enige verlichtende factor die er is voor jou. Er is geen man bij jou in de flat geweest. Dan zouden we daar sporen van hebben aangetroffen, Kim. Want we hebben namelijk zo'n lijst van sporen op jou aangetroffen. En die rechter die kijkt daarnaar, en die concludeert klinisch op papier dat jij het hebt gedaan. En nou moet jij met een leugen leven, maar zo ga jij dus zo meteen afscheid nemen van Romy en Daniël, dat is jouw keus, hè."

Ook de wijze waarop Kims bekentenis werd opgetekend heeft van de rechtbank de waardering 'bijzonder onzorgvuldig en onwenselijk' gekregen. Sommige verhoren worden in het vonnis getypeerd als 'onbehoorlijk en intimiderend'. De rechtbank oordeelt dat Kim zo onder druk had gestaan, dat niet gezegd kan worden dat zij haar verklaringen in vrijheid had afgelegd.

Een week later, na de crematie van de kleintjes, vertelde Kim opnieuw hoe zij hen had gedood. Het vonnis daarover: "De rechtbank kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de veelvuldige en sturende verhoren voor verdachte, vanwege haar zwakke identiteit, zo indringend zijn geweest, dat zij het scenario, dat verbalisanten haar op de 22e hadden aangereikt, is gaan inkleuren, wat heeft geleid tot de bekennende verklaring (...)"

Met betrekking tot de dna-sporen zegt het vonnis dat geen van de geraadpleegde experts heeft kunnen uitsluiten dat sommige daarvan afkomstig zijn van een nog onbekende andere dader. En zelfs als zou worden aangenomen dat Kim - gezien de spatjes op haar broek - zich dicht bij de bloedbron moet hebben bevonden, zegt dat nog niet dat zij bij de doding een actieve rol heeft gehad. Bovendien is onder haar nagels geen bloed van de kinderen aangetroffen.

"Let wel, de rechtbank zegt niet dat u het niet gedaan kúnt hebben", zo rondde rechtbankpresident mevr. mr. M.Th. Goossens de uitspraak af. "We constateren wel dat er onvoldoende bewijs is dát u het hebt gedaan." Het OM heeft hoger beroep aangekondigd.

Een goede zaak, misschien leert de politie eens dat ze zich niet op de meest voor de hand liggende of makkelijkste verdachte moeten richten en die kostte wat kost veroordeeld krijgen.

Update 26 februari 2010: In hoger beroep krijgt Kim 4 jaar en TBS

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

woensdag 7 november 2007

12 jaar cel voor moord op ex-vrouw

De Vlissinger G. W. (59) is door de rechtbank in Middelburg voor moord op zijn ex-echtgenote (55), veroordeeld tot een 12 jaar gevangenisstraf. Het vonnis was conform de eis.

Op 23 juli was W. met een geladen pistool op zak naar de woning van zijn ex gegaan om daar te praten over de verwekker van zijn inmiddels meerderjarige zoon. Hij verdacht de vrouw ervan dat de zoon door een andere man was verwekt. De vrouw had geen zin in een dergelijk gesprek en er ontstond een woordenwisseling. Vervolgens pakte W. zijn pistool en maakte met zes schoten een einde aan het leven van zijn ex-vrouw.

Het lichaam van de vrouw uit Vlissingen werd 23 juli 2007 rond 18.30 uur gevonden in haar woning aan de Rembrandtlaan. Enkele uren later werd G.W. opgepakt.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

maandag 5 november 2007

Demmink's adres was geregistreerd als kinderopvang

Het Haagse woonadres -Riouwstraat 13- van Joris Demmink, de SG van het Ministerie van Justitie om wie zoveel te doen is wegens vermeende pedofiele praktijken, is per december 2007 verwijderd van de lijst adressen van het zogeheten ‘Kinderopvangregister’ van de gemeente Den Haag. De verwijdering is vandaag (5 december 2007) gepubliceerd in de rubriek ‘Gemeenteberichten’ in de Haagse stadskrant De Posthoorn.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

15 jaar cel voor Erik E. voor doodslag op echtgenote

Erik Engels (37) uit Venraay is vandaag door de rechtbank in Roermond veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf voor doodslag op zijn vrouw Kathleen Engels-Cremer (foto). Moord achtte de rechtbank in Roermond niet bewezen. Maar dat Erik Engels zijn vrouw Kathleen op 15 maart vorig jaar in hun woning aan de Wasbloem in Venray op gruwelijke wijze heeft gedood, stond voor de rechters wel vast. Advocaat Lina heeft laten weten in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak.

Officier van justitie Ad Clarijs eiste twee weken geleden voor de rechtbank in Roermond een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van twintig jaar tegen Engels, die ervan werdt verdacht op 15 maart 2006 zijn vrouw Kathleen Cremers doelbewust en op beestachtige wijze te hebben vermoord. Met zeventig messteken werd zij, volgens Clarijs, door Engels ‘afgeslacht’ in hun woning aan de Wasbloem in Venray.

De rechtbank deelt die mening, met dien verstande dat er geen sprake was van voorbedachten rade en kalm beraad. Dus geen moord, maar wél doodslag. Daarom ging de rechtbank niet mee in de eis van twintig jaar van het Openbaar Ministerie, maar legde ze wel de maximale sanctie op voor doodslag.

Volgens de rechtbank lagen echtelijke problemen ten grondslag aan de doodslag. Engels had contact met andere vrouwen en onderhield een kortstondige seksuele relatie met een andere vrouw. Dat leverde spanningen op, die op 15 maart vorig jaar moeten zijn geëscaleerd. Kathleen zou bij Engels weggaan en dat kon hij niet verkroppen. Volgens de rechtbank heeft Engels zijn vrouw in een vlaag van extreme woede gedood, is daarna gaan klussen en ‘ontdekte’ vervolgens later in de avond haar ontzielde lichaam.

Bloedsporen op de plaats waar hij is gaan werken, steunen die theorie. Engels beweert echter dat er ‘s avonds twee hem onbekende mannen in de woning waren die zijn vrouw hebben verwond. Hij heeft hen weggejaagd en bloed van de hoofdwond van zijn vrouw op zijn hand gekregen dat hij later bij kennissen heeft afgewassen. Volgens Engels kwamen de mannen terug en vermoordden zijn vrouw, terwijl hij het eigenlijke doelwit was. Het zou gaan om een afrekening in het criminele circuit. Erik Engels is elektricien en kluste bij door meterkasten te bouwen voor wietplantages en illegaal stroom af te tappen. De twee mannen wilden dat Engels voor hen ging werken.

De rechtbank geloofde niets van het verhaal van de twee mannen, temeer omdat Engels pas na anderhalf jaar met die versie op de proppen kwam. Engels houdt vol dat hij de moord niet heeft gepleegd. Volgens zijn advocaat Lina wordt dat bevestigd door getuigenverklaringen, die verdachte bewegingen hebben gezien en gehoord die bewuste avond in de wijk. De strafpleiter wijst er op dat er ook (bloed)sporen zijn die erop kunnen wijzen dat iemand anders de moord heeft gepleegd. En dan is er nog het tijdstip van de moord. Volgens Lina zijn er onnauwkeurige metingen verricht, waardoor het tijdstip van overlijden later moet zijn geweest dan nu wordt aangenomen. Op dat moment bevond Engels zich elders en kan hij dus niet de dader zijn.

Bovendien is Engels de persoon er niet naar om zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, op gruwelijke wijze te doden. Dat past volstrekt niet bij hem. En dan is er nog het DNA onder de nagels van de linkerhand van Kathleen. Uit onderzoek blijkt dat er partiële DNA van een tot dusver onbekende persoon onder de nagels is aangetroffen. DNA van Engels is niet aangetroffen, terwijl Kathleen zich volgens Lina verdedigd moét hebben. Ook de patholoog zou dat hebben geconstateerd.

Kortom, zo vindt Lina: er is te weinig bewijs, Engels moet worden vrijgesproken. Hij heeft het niet gedaan. “Dit is een tegenvallende uitspraak waartegen we zeker in hoger beroep gaan”, laat Lina in een reactie weten. “Zeker omdat het DNA onder de nagels niet onderzocht is en dat vormt een belangrijke hiaat in het onderzoek van justitie. Dat vind ik een kwalijke zaak. Dat is een spoor dat in mijn ogen onderzocht moet worden omdat het naar de werkelijke dader zou kunnen leiden.”

Inderdaad een twijfelachtige veroordeling. Het lijkt dat argumenten niet tellen, men wil gewoon een dader hebben, geeft niet wie.

Update 3 Okt 2008: Erik Engels is zojuist, hangende de uitspraak in hoger beroep, in vrijheid gesteld.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook