vrijdag 12 juni 2009

Eis 7 jaar voor moord en brandstichting Kaapstraat

Tegen een 40-jarige man is vrijdag achttien jaar celstraf geëist voor een moord in Den Haag. Hij wordt ervan verdacht op 4 januari een 41-jarige man te hebben doodgestoken in een woning in de Kaapstraat in Den Haag. Daarna zou hij het huis in brand hebben gestoken.

De man zonder vaste woon- of verblijfplaats sprak enige dagen later twee agenten aan die langs het bushokje reden waarin hij zat. Tegenover hen bekende hij de moord.

Tijdens verhoren verklaarde de man dat hij een kamer huurde in dezelfde woning als het slachtoffer. Hij had al langere tijd ruzie met de huurbaas. Die had hem laten weten dat de verdachte per 1 januari moest vertrekken omdat hij zijn rekeningen niet betaalde en voor geluidsoverlast zorgde.

De verdachte vertrok echter niet en kwam er op 4 januari achter dat hij het huis niet meer in kon. Het latere slachtoffer was een andere huurder. Hij weigerde de deur open te doen, waarna de verdachte via een balkon van de buren de woning toch wist binnen te dringen. Daar kregen de twee ruzie. Toen het slachtoffer de man in het Arabisch uitschold pakte hij een mes en stak het slachtoffer neer. Vervolgens stichtte hij brand en verliet de kamer. Volgens de verdachte handelde hij uit zelfverdediging.

Uitspraak over twee weken.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Vrijspraak voor Jomanda in dood Sylvia Millecam

Johanna (Joke) Wilhelmina Petronella Damman (61) beter bekend als ‘Jomanda’, is vandaag door de rechtbank in Amsterdam vrijgesproken van medeverantwoordelijkheid aan de dood van actrice Sylvia Millecam die in augustus 2001 aan borstkanker overleed. Het OM had een jaar voorwaardelijke gevangenisstraf geëist tegen Jomanda, alsmede een ontzegging om healings uit te voeren voor een periode van 2 jaar.

De rechtbank vindt dat niet is bewezen dat Jomanda in overwegende mate heeft bijgedragen aan de overtuiging van Millecam dat ze geen kanker had, maar een bacteriële infectie.

De rechtbank vindt de twee alternatieve artsen die ook in deze zaak hebben terechtgestaan, wel schuldig aan het benadelen van de gezondheid van de actrice. Dit met zwaar lichamelijk letsel als gevolg.

Ze krijgen echter geen straf opgelegd, omdat deze zaak zowel hun professionele als hun privéleven op zijn kop heeft gezet. Ook zijn ze al door het medisch tuchtcollege op de vingers getikt:  René Broekhuijse is voor het leven geschorst als arts. Zijn voormalige collega Jos Koonen mag 1 jaar zijn beroep niet uitoefenen. De kwakzalvers Olga Tompot (Orthomoleculaire Natuurgeneeskundige)(destijds Den Haag, nu Abcoude), Anne Alons (paragnost) en Kees Boegem (zouttherapeut) stonden niet terecht. Ook internist Erik Dankmeijer die voor het leven geschorst is, stond niet terecht.

Millecam ontdekte in september 1999 een knobbeltje in haar rechterborst. In de daaropvolgende tijd raadpleegde zij artsen en zorgverleners in zowel het reguliere als het alternatieve circuit.

In mei 2000 stelden reguliere medici vast dat de actrice aan borstkanker leed. Zij drongen aan op spoedig ingrijpen, onder meer door middel van een operatie.
Zover is het nooit gekomen. Het OM schetste tijdens de behandeling van de zaak hoezeer de twee alternatieve artsen en Jomanda Millecam hebben beïnvloed, waarbij zij ontkenden dat er sprake was van kanker. Millecam werd in de visie van justitie valse hoop gegeven met de 'diagnose' dat het zou gaan om een bacteriële infectie. Overigens wordt door beide artsen ontkend dat zij dit tegen Millecam gezegd hebben.

Jomanda werd ingelicht over de ware, reguliere diagnose. Zij zei Millecam echter dat haar borstimplantaten (siliconen) de oorzaak waren en dat die uit haar lichaam moesten.

Tegelijkertijd ontraadde zij Millecam zich te laten opereren, omdat er "in haar lichaam niet gesneden mocht worden". Jomanda zou zich ook een tegenstander van chemotherapie hebben betoond.

De rechtbank stelt echter in het vonnis: "Millecam heeft zichzelf in de waan gebracht. Jomanda heeft haar daarin gesteund en bevestigd."

De rechters tekenen daar wel bij aan dat het medium zich op het terrein van het medisch jargon heeft begeven, een terrein waar ze eigenlijk van weg moet blijven. "Dat is haar ernstig aan te rekenen", aldus de rechtbank.

Maar in de hele periode dat Jomanda zich met de zieke Millecam bemoeide, stond de actrice onder behandeling van artsen. Zij zijn in de ogen van de rechters eindverantwoordelijk, niet Jomanda. Aan artsen stelt het recht dan ook veel hogere eisen dan aan Jomanda, zo schrijft de rechtbank in het vonnis.

Een goed vonnis. Het is echter jammer dat het na zo’n lange tijd nog nodig werd geacht e.e.a. voor de rechter te brengen op kosten van de belastingbetaler. De eis tegen Jomanda was sowieso onzinnig omdat zij zich in Canada heeft gevestigd en de Nederlandse justitie daar geen jurisdictie heeft over het al dan niet doen van healings.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Johan Stellingwerf eist vrijlating

Johan Stellingwerf (28) (foto) uit Sassenheim, de zogenoemde valiumverkrachter, spant een rechtszaak aan tegen de Staat. In een kort geding dat dinsdag dient, eist hij zijn vrijlating. (Dit wordt uiteindelijk de 24e juni 2009 afgewezen)

Als dat niet mogelijk is, wil hij van de Penitentiaire Inrichtingen Vught worden overgeplaatst naar het Sinai Centrum in Amstelveen of een andere geschikte kliniek.

Stellingwerf lijdt sinds zijn verblijf in een Braziliaanse gevangenis aan posttraumatische stressstoornis (PTSS) en hij wil daarvoor een juiste behandeling krijgen, liet zijn advocaat Hettie Cremers vrijdag weten.

Stellingwerf wordt ervan verdacht in 2006 drie vrouwen te hebben verkracht en een vrouw te hebben aangerand. Voordat hij zich aan zijn slachtoffers vergreep, zou hij hen met valium hebben bedwelmd.

Hij werd in Brazilië opgepakt. Hij zou in de Braziliaanse gevangenis meerdere malen zijn mishandeld en verkracht door onder anderen een arts en medegedetineerden.

Stellingwerf stelt dat in de tbs-kliniek in Vught geen goede behandeling mogelijk is. Ook heeft hij rug- en maagklachten.

Volgens zijn advocaat, gespecialiseerd in detentierecht, wil haar cliënt een goede behandeling krijgen voor zijn stoornis. ''Wij zijn van mening dat je in een penitentiaire inrichting geen goede behandeling krijgt.

Zijn toestand is ook verslechterd.'' Als vrijlating of overplaatsing niet mogelijk is, eist hij een schadevergoeding van 128,95 euro per dag vanaf 10 november 2006.

Ook heeft Johan last van rug-en maagklachten. ''Daar zijn al meerdere kort gedingen over geweest. Nu dient er één eind van de maand in Den Bosch, '' aldus zijn advocaat.

Stellingwerf heeft een hernia en zit inmiddels in een rolstoel, liet zij weten.

De veroordeling van Stellingwerf is omstreden.

Zie ook:

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook