dinsdag 2 november 2010

'Advocaat mag altijd bij verhoor' | Maar misschien ook niet

Volgens de Rotterdamse strafpleiter André Seebregts moeten -als gevolg van een uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens- politie en justitie voortaan bij alle verhoren van verdachten in strafzaken een advocaat toelaten. De zaak bij het Hof betreft de zaak-Brusco versus Frankrijk (PDF).

"Vastgelegd is dat verdachten bij alle verhoren recht hebben op aanwezigheid van hun advocaat", aldus Seebregts. "Vanaf nu kunnen verhoren waarbij dat niet gebeurt zelfs worden uitgesloten van het bewijs. Zaak voor politie en justitie om een en ander onmiddellijk te gaan regelen."

Tot nu toe werd het advocaten in ons land slechts als gunst toegestaan in de verhoorkamer te zijn. Dat betekende dat raadslieden bij het eerste, vaak cruciale verhoor nooit welkom waren. Bovendien moesten advocaten steevast in een hoek zitten en mochten zij niets zeggen. "Zelfs een kuchje kon de recherche verbieden", zegt Seebregts. "Maar dat is nu voorbij. Voortaan kan ik naast mijn cliënt plaatsnemen en ingrijpen als het verhoor niet goed loopt."

Het arrest door het Straatsburger Hof draagt volgens strafrechtdeskundigen bij tot eerlijker processen, bovendien zijn de rechten van verdachten zo beter gewaarborgd. Ook zal het aantal gerechtelijke dwalingen naar verwachting teruglopen. In veel andere landen, zoals Engeland of Amerika, is allang bij wet geregeld dat advocaten bij de verhoren zitten. Ook met verslagen van verhoren moet het totaal anders, vinden onderzoekers van het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving en het Instituut voor Strafrecht en Criminologie.

Bij grote en complexe strafzaken dienen voortaan alle geluids- en video-opnamen van het verhoor in het dossier te worden gestopt, bepleiten de experts. Dit omdat de wijze waarop rechercheurs verhoorverslagen maken sterk verschilt.

Een proef op de som toonde aan dat sommige rechercheurs bepaalde vragen helemaal niet opnamen. Anderen bleken vragen aan verslagen te hebben toegevoegd die niet eens waren gesteld. Aarzelingen, stiltes of gestotter werden zelden of nooit verwerkt in de verhoorverslagen.

Of Seebregts echter gelijk heeft in zijn stelling, valt nog te bezien. De zaak Brusco versus Frankrijk betreft namelijk het feit dat Brusco als getuige werd gehoord (dus een beëdigde verklaring moest afleggen)  op een moment dat de politie hem al als verdachte in de zaak zag. Verdachten mogen niet gedwongen worden een verklaring onder ede af te leggen. Hij werd uiteindelijk veroordeeld op zijn beëdigde verklaring. Het Hof veroordeelde ook dat de man 'pas na 20 uur' een advocaat had mogen raadplegen en dat hij geen cautie gekregen had. Een 'cautie'  houdt in dat de politie een verdachte instrueert dat hij niet verplicht is vragen te beantwoorden.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

0 comments: