donderdag 10 juli 2008

11 jaar cel voor doden ongeboren kind

Het gerechtshof in Den Haag heeft donderdag 10 juli 2008 V. T. (32) uit Rotterdam veroordeeld tot elf jaar cel voor het doden van een nog ongeboren kind en poging tot moord op zijn vrouw.

De straf is lager dan de veertien jaar cel die het Openbaar Ministerie eerder had geëist. V.T. stak in december 2005 zijn hoogzwangere echtgenote ruim vijftien keer met een mes. Daarbij raakte hij vier keer de baarmoeder. De baby stierf een dag nadat ze via een keizersnede was gehaald. De vrouw raakte zwaargewond maar overleefde de steekpartij.

De rechtbank in Rotterdam legde de man in februari 2007 eveneens een straf van elf jaar cel op. Het hof rekent het de verdachte zwaar aan dat hij zijn vrouw in haar eigen huis aanviel en buiten op straat verder ging met zijn daad. Wel namen ze het feit dat de verdachte berouw heeft getoond mee in de uitspraak. De vader had niet gewild dat een onschuldig kind omkwam door zijn handelen.

Bij V.T. sloegen de stoppen door nadat zijn vrouw, met wie hij samen een zoon en een dochter heeft, had verteld dat ze van hem wilde scheiden en dat de baby die ze droeg niet van hem was. De Rotterdammer liet eerder weten dat hij zich schaamde en dat niets meer telde toen hij dit hoorde.

De verdachte stelde zich weinig meer van de daad te herinneren. Hij was in een soort shock en besefte pas wat hij had gedaan toen hij bloed en een mes in zijn hand zag. Volgens het hof had de man op meerdere momenten na kunnen denken over de betekenis en gevolgen van zijn daad.

Volgens de Rotterdammer dreef zijn labiele vrouw hem tot wanhoop. Terwijl hij hard werkte als internationaal vrachtwagenchauffeur, verwaarloosde zij hun kinderen. Ze was psychisch zo in de war dat hij bang was dat ze gevaar liepen. Het werd hem te veel.

Als klap op de vuurpijl werd hij geconfronteerd met haar geheime dubbelleven. Hij vertelde dat de andere man in huis kwam zodra hij weg was. Het stak hem dat familie en vrienden wel de situatie en de problemen kenden, maar dat niemand hem inlichtte. Ook praatte ze nooit met hem over problemen, verweet hij haar.

In vergelijking hiermee is het vonnis van de Duitse vrouw die onlangs werd vrijgesproken van het doden van haar kind, vreemd. Deze vrouw nam medicijnen in om een vroeggeboorte op te wekken en legde toen het te vroeg geboren kind, waarvan onduidelijk is of dat toen dood of levend was in de vrieskist. Zij werd vrijgesproken omdat de rechtbank niet met zekerheid kon bepalen of het kind dood geboren was. In deze zaak is het kind levend geboren en toch wordt de man veroordeeld. Dat moge terecht zijn, maar het geeft op zijn minst de verdenking dat vrouwen met meer weg komen dan mannen.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

0 comments: