woensdag 19 maart 2008

Strafzaak Ina Post moet terug naar de rechter volgens CEAS

AMSTERDAM - De politie en het Openbaar Ministerie hebben grote fouten gemaakt in de zaak-Ina Post. De Hoge Raad moet opnieuw kijken naar de veroordeling van Post (52) voor doodslag in 1986. Heropening van haar strafzaak is mogelijk omdat er nieuwe informatie is. Dat heeft de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS) woensdag geadviseerd.

Volgens de commissie werkte de politie tijdens het onderzoek naar de dood van Anna Maria Kolstee (89) met verkeerde aannames. De grootste fout is dat de recherche – op grond van een getuigenverklaring – dacht dat Kolstee rond zes uur ’s avonds is gestorven.

Informatie van een rechercheur die de lichaamstemperatuur van Kolstee opnam, drong niet door tot het politieteam. Volgens hem was het slachtoffer twee tot drie uur eerder overleden. Hij had gelijk, stelt de commissie.

Dat heeft grote gevolgen: alibi’s kloppen niet meer, andere getuigen komen in beeld en de bekentenis van Post lijkt onjuist.

Post was één van de bejaardenverzorgsters van Kolstee. Ze kwam in beeld omdat haar handschrift op enkele (veel voorkomende) kenmerken overeenkwam met de handtekening op cheques die waren gestolen van het slachtoffer. De politie trok hieruit de ‘ongenuanceerde’ conclusie dat zij de hoofdverdachte was.

Post heeft zes jaar celstraf uitgezeten. Ze houdt vol dat ze onschuldig is en dat ze onder druk een valse bekentenis heeft afgelegd.

De commissie stelt dat Post veel feiten heeft bekend die aantoonbaar onjuist zijn. Zij beweerde destijds dat ze Kolstee heeft geslagen met een stok, maar daar is geen spoor van te vinden. De politie had zulke feiten moeten controleren.

Een deel van de informatie die in het voordeel van Post pleit, zat niet in het dossier. De rechter wist niet dat in 1984 in dezelfde flat een andere bewoonster onder verdachte omstandigheden is gestorven. Op van haar gestolen cheques stond dezelfde handtekening. Toen de politie in 1986 ontdekte dat Post deze vrouw niet had gedood, werd dit onderzoek stopgezet en slechts summier vermeld in het dossier. Dat getuigen Post niet herkenden, bleef onvermeld.

Andere informatie in het dossier is onjuist. Zo beweerde de politie ten onrechte dat cheques van Kolstee waren gevonden bij Post.

Tineke Cleiren, lid van de CEAS, stelt dat het nieuwe feit (de lichaamstemperatuur) tot vrijspraak zou hebben geleid als de rechter het had geweten. De Hoge Raad beslist over enkele maanden of de zaak wordt heropend.

Post en haar advocaat Geert-Jan Knoops zijn blij met het rapport, dat zou aantonen dat sprake is van een dwaling. Die kan eindelijk worden rechtgezet, denken ze.

Zie ook de misdaadjournalist over de zaak en een persbericht van het OM

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Vijftien jaar cel en tbs voor dood Melanie Sijbers

DEN BOSCH - Het gerechtshof in Den Bosch heeft Peter H. (42) uit Geldrop woensdag veroordeeld tot vijftien jaar cel en tbs voor de ontvoering, de verkrachting en het doden van Melanie Sijbers (15) in 2006.

Het Openbaar Ministerie had tegen hem achttien jaar cel en tbs geëist onder meer voor moord.

Melanie  verdween 7 september 2006. Haar lichaam werd twee weken later gevonden in een bos bij Someren.

Het gerechtshof acht bewezen dat de man op 7 september 2006 het meisje heeft meegenomen naar een loods. Hij heeft haar daar vastgebonden en gedwongen tot orale seks. Vervolgens heeft hij Melanie in zijn kofferbak meegenomen naar het bos, waar hij het meisje opzettelijk van het leven heeft beroofd. Het hof acht niet bewezen dat er sprake was van voorbedachte rade (moord), maard houdt het op doodslag. Tevens acht het hof bewezen dat de man haar die dag meermalen heeft verkracht en van haar vrijheid heeft beroofd. De man is bovendien veroordeeld voor een inbraak in Geldrop in april 2006.

Het hof rekent het de man zwaar aan dat hij het meisje op wrede wijze om het leven heeft gebracht. Verder heeft de verdachte de familie extra leed aangedaan door haar lichaam te verbergen. Hierdoor waren de nabestaanden geruime tijd in onzekerheid over of het meisje nog in leven was of niet. Bovendien is de verdachte er niet voor teruggedeinsd om in een van zijn verklaringen een vriend de dood van het meisje in de schoenen te schuiven. Ten slotte wisselde de man bij de behandeling in hoger beroep voordurend van verklaring, waardoor nabestaanden steeds in onzekerheid bleven over de daadwerkelijke toedracht.

Psychische stoornis
Wegens een ernstige psychische stoornis en de grote kans op herhaling legde het gerechtshof de tbs met dwangverpleging op. De rechtbank veroordeelde Peter H. vorig jaar ook tot vijftien jaar celstraf en tbs.

Beschouwing
Het Vonnis lijkt in schril contrast met het vonnis in de zaak van Henk van D, eerder deze maand, die Suzanne Wisman uit Tweede Exloërmond verkrachtte en van het leven beroofde. Deze kreeg 30 jaar en TBS opgelegd. In zijn geval echter achtte het Hof te Leeuwarden bewezen dat het om moord ging.

Zie ook:

Peter H. was geen onbeschreven blad. In 1987 verkrachtte hij de vrouw van een vriend van hem, waarbij hij dreigt haar baby dood te maken. Hij krijgt 1 jaar cel en komt 31 maart 1988 vrij. Op 28 juli 1988 wordt Wies de Win op zeer gewelddadige wijze door hem verkracht,. Ze overleefde, maar haar leven is sindsdien gekenmerkt door angst. Peter H. ontsnapt tijdens zijn gevangenschap namelijk keer op keer. Hij probeert zelfs een nieuw slachtoffer te maken.

Toch vindt het Pieter Baan Centrum hem in 2001 klaar voor een terugkeer in de maatschappij. De tbs’er wordt vrijgelaten, ondanks een fel nee van justitie en de Van Mesdagkliniek. Het blijkt een fatale beslissing.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook