vrijdag 10 oktober 2008

Tweede verdachte aangehouden in zaak Marlies

Lichaam Marlies gevonden

De politie op Bonaire heeft vandaag (10-10-08) een tweede verdachte aangehouden in de verdwijningszaak van de Nederlandse apothekersassistente Marlies van der Kouwe.

Het betreft Siegmar I.F Marchena (19), ook bekend als 'Kucho'. Hij zou in het huis van de oma van Pieters hebben gewoond, waar Pieters ook regelmatig verbleef. Hij werd aangehouden in de volkswijk Nikoboko in de woning van zijn oma,(Genoviva Marchena (82). Politie, forensisch deskundigen en speurhonden stonden plots voor haar neus en liepen meteen door naar de kamer van haar kleinzoon Siegmar. Even later zag ze tot haar verbijstering hoe de politie hem geboeid afvoerde.

Siegmar wordt door de politie aangemerkt als een mogelijke medeplichtige bij het laten verdwijnen van het lichaam van Marlies van der Kouwe. Bij de aanhouding werd verzet gepleegd door familieleden.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Vrijspraak voor neergeschoten man

Jannes Geerts (43) uit Stadskanaal, die op 10 september 2005 werd neergeschoten door een agent bij een brand in Nieuw-Buinen, is vrijdag door de politierechter in Assen vrijgesproken van het tot twee keer toe niet voldoen aan een ambtelijk bevel. De officier van justitie vroeg zelf om vrijspraak.

Of de slepende zaak hiermee is afgedaan is nog niet duidelijk. Geerts beraadt zich nog op hoger beroep en wil daartoe eerst het schriftelijke vonnis bestuderen. Hij wil graag een integrale vrijspraak, omdat hij vindt dat hij helemaal niet schuldig is aan de ten laste gelegde feiten. De door de officier gevorderde vrijspraak is gebaseerd op een juridische kwestie.

Jannes Geerts strijdt nog altijd voor gerechtigheid. Want volgens hem is de echte waarheid over deze schietpartij nog altijd niet boven water, maar is hij door het incident wel zijn kinderen kwijtgeraakt en heeft hij grote financiele en lichamelijke schade opgelopen.

De agent is vervolgd maar vrijgesproken

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Hoge Raad verwerpt cassatieberoep in de zaak Marielle de Geus

Patrick van S. is voor de verkrachting en doodslag op Mariëlla de Geus door de rechtbank ’s-Gravenhage op 27 juni 2006 (LJ Nummer AX9356) en vervolgens in hoger beroep door het hof ’s-Gravenhage op 12 juni 2007 (LJ Nummer BA6870) veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 jaar.

Tot en met de behandeling bij de rechtbank heeft van S.ontkend Mariëlla de Geus te hebben verkracht en gedood. Bij het hof heeft hij de verkrachting bekend, maar is hij de doodslag blijven ontkennen. Van S. beweert dat hij bij de verkrachting is betrapt door een andere man, dat hij toen is weggevlucht en dat deze andere man haar vervolgens om het leven heeft gebracht. Deze man, die eerder in deze zaak verdachte is geweest, is later tot in hoogste instantie vrijgesproken.

Volgens het hof is de lezing van van S. onaannemelijk. Daarbij speelt een rol dat de Geus door van S. is verkracht op de plaats waar zij ook met geweld om het leven is gebracht en dat uit technisch onderzoek is gebleken dat er geen enkel spoor is gevonden dat wijst in de richting van een ander. Er zijn echter wel sporen van van S. bij het slachtoffer aangetroffen. Het hof heeft dus ook de doodslag bewezen verklaard.

De verdachte heeft cassatieberoep ingesteld tegen de uitspraak van het hof ‘s-Gravenhage. Volgens de advocaat van de verdachte in cassatie (mr. R. Müller, advocaat in Alphen aan den Rijn) heeft het hof niet behoorlijk gemotiveerd waarom het de verdachte - en niet een andere persoon - is geweest die Mariëlla de Geus om het leven heeft gebracht.

Op 2 september 2008 heeft de procureur-generaal mr. J.W. Fokkens in zijn conclusie de Hoge Raad geadviseerd het cassatieberoep te verwerpen.
In zijn uitspraak van 7 oktober 2008 heeft de Hoge Raad het cassatieberoep verworpen. De Hoge Raad is van oordeel dat het hof goed heeft gemotiveerd waarom is bewezen dat het de van S. is geweest die Mariëlla de Geus heeft gedood.
Met deze uitspraak van de Hoge Raad is de veroordeling van de verdachte definitief geworden.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Proces moordverdachten Thomas van der Bijl

Dwight Saro

Vandaag was het de tweede dag in de Bunker in het moordproces van Thomas van der Bijl. Dat de liquidatie op Thomas van der Bijl een haastklus bleek te zijn werd wel duidelijk.

Nog duidelijker werd dat haastige spoed zelden goed is, zeker als de huurmoordenaars van een lachwekkend amateuristisch kaliber waren. Een cruciale fout die Fred Ros nog zal opbreken als volgend jaar het grootste liquidatieproces aller tijden zal beginnen.

Advocaat Hiddema trachtte zijn cliënt te positioneren als een moeders kindje, vol met liefde en zorg grootgebracht maar op het verkeerde pad gekomen omdat hij twee boze mannen tegenkwam die in een 'ongure Mercedes' de partners in crime, Saro & Habes, 'onderdompelden' met de harde realiteit van het milieu waar andere wetten gelden dan de twee waarschijnlijk voor mogelijk hadden gehouden. 
En dat nog wel in een ambiance waar net daarvoor de familie Van der Bijl een aantal door hun geschreven

De kinderen van Thomas van der Bijl hebben het er maar heel moeilijk mee wat er met hun vader is gebeurd, blijkt uit de brieven die de familie door het OM  bij monde van Hans Oppe, lieten voorlezen over hun gevoelens en trauma naar aanleiding van de liquidatie van hun vader, echtgenoot en kleinkind die later zal horen hoe opa Van der Bijl om het leven is gekomen.

Aansluitend op deze uitingen van verdriet en verontwaardiging kwam er een eis tot financiële genoegdoening. Shockschade en materiële schade, zoals (begrafenis)kosten kwamen in totaal op een dikke 30.000 euro uit. De familie zit vandaag de dag met een schuld van, naar eigen zeggen, zo'n anderhalve ton euro's. Alles kwijt. De strandtent, het café, en daar voor in de plaats een torenhoge schuld. Er waren wel twee nota's, w.o. die van de begrafenisbloemen, weg. Of het gehonoreerd wordt moet maandag nog blijken maar het OM stelde zich i.i.g. empatisch op en kon zich wel vinden in het door de familie Van der Bijl opgevoerde bedrag [...]
Maar voordat we naar de afronding, de eis van het OM, toe gaan eerst nog even wat 's morgens de revu passeerde. In de spotlights stond Nico Haaker, de gabber van Alex de Boer die in de totaal verbouwde bunker deskundig aan eenieders oog was ontrokken omdat hij in een getuigenbeschermingsprogramma zit. Gelukkig zat hij daar niet alleen want ook zijn advocaat hoorde je af en toe via de microfoon iets zeggen. Feit is dat Alex de Boer die positie in de Bunker had te danken aan zijn loslippigheid, c.q. het meewerken aan het oplossen van de liquidatie van Thomas van der Bijl.
Fred Ros - krijgt straks waarschijnlijk ruimschoots de gelegenheid om zich voor de rest van zijn leven in conditie te houden door zich op de luchtplaats van de bajes op te drukken - had in eerste instantie zijn oog op de inmiddels bekendste glazenwasser van Nederland laten vallen. Alex de Boer wilde, net als de rest van het moordeskader, de criminele ladder op. Alex, bekend met ladders, zocht en vond een compaan in de gedaante van zijn bloedgabber Nico Haaker. Twintig jaar lang waren ze al gabbers, maar vandaag sprak hij over Nico als mijnheer Haaker.

Nico Haaker, zat, stond en keek er naar. Uit zijn mond kwam bijna hetzelfde als hetgeen Remy Habes eerder verklaarde. Nico wist niet wat er aan de hand was. Nam Alex met een korreltje zout en dacht dat het allemaal niet serieus was. Ook niet nadat hij de Audi, de vluchtauto, te zien kreeg, diverse voorverkenningen deed, de aanrijd- en vluchtroutes uitstippelde en zelfs een aantal dagen een tas met vuurwapens van Alex kreeg. Dat daar o.a. een zilverkleur Scorpio vuurwapen in zat deed bij hem geen belletje rinkelen. Hij dacht ook 'Als ik er mee stop, dan stopt Alex ook wel.'

Fred Ros had hij op de house warming party van zijn gabber gezien maar verder kende hij hem niet. Het verhaal van Haaker was dat Alex vroeg of hij hem wilde helpen bij een klus en dat Haaker, zonder te vragen waar het over ging, achter hem aan hobbelde. Dat hij plotsklaps een bivakmuts kocht en mobieltjes regelde begreep hij achteraf ook niet. En als hij het even niet meer wist in de Bunker gaf hij aan dat hij onder stress dingen vergat en even een pauze nam om op die manier iets terug te halen. Maar daar natuurlijk niet in slaagde. En dan was er het vreemde verhaal over bedreigingen.
In mei van dit jaar was hij tijdens een cocaïnedeal betrapt en had hij gezegd dat zijn gezinsleden en hijzelf werden bedreigd. Door wie dan wilde ze weten. Nou, eh, ik had wel gezegd dat het Willem Holleeder was en Dino Soerel, maar dat was natuurlijk niet zo. Ik weet ook niet waarom ik dat toen heb gezegd. En dat mijn gezin financieel werd onderhouden in de periode dat ik in de bajes zat klopte ook niet, aldus Haaker.
Nico Haaker kreeg vandaag als eis een straf van 3 jaar aan zijn broek. En raakt ook de bijna 19.000 euro kwijt die hij naar alle waarschijnlijkheid verkreeg met het telen en verbouwen van hasj. Detail. Maar ook de diverse bivakmutsen.
Alex de Boer, die zo goed meewerkte en volgens eigen zeggen en zijn advocaat, een compleet ander mens is geworden hoorde 5 jaar eisen. 
Saro & Habes kreeg ieder een eis 16 jaar te horen Maar niet nadat advocaat Hiddema nog wat van af probeerde te knabbelen door zijn cliënt als de vermoorde onschuld neer te zetten. Saro werd onder zware druk gezet, door Fred Ros die hij een He-man noemde. Kijk, zei Hiddema. Als een Joegoslavische huurmoordenaar met dit verhaal voor de rechter had gestaan had niemand hem geloofd, maar zijn cliënt was ondergedompeld, meegezogen en wilde  geen criminele ladder opklimmen.
De nood was hoog voor Fred Ros en niet te vergeten de 'hogere machten' die achter Fred zouden staan om Thomas van der Bijl, die met de politie zou gaan praten en/of al had gepraat, om de kroegbaas te liquideren. Twee moordeskaders, Jesse en La Serpe, Alex en Nico waren al afgehaakt, dus moesten twee 'negers', zoals Fred dit aan Alex vertelde, de liquidatie op Van der Bijl uitvoeren.

,,Een ratelslang zou er schele koppijn aan overhouden.'', aldus Hiddema. Bovendien heeft Saro alleen maar de trekker overgehaald omdat hij geen keus had nadat Habes niet durfde te schieten op die bewuste 20e april in 2006. Anders zou hij, Saro, en zijn familie door Fred Ros worden afgemaakt.
De politie had de moord never nooit opgelost als Dwight Saro niet zo voorbeeldig had meegewerkt tijdens de verhoren, aldus Hiddema. Maar het OM repliceerde door te stellen dat als Saro niet zo goed had meegewerkt hun eis hoger was uitgevallen dan de 16 jaar die nu op het bord van de rechter ligt.
Dwight Saro draaide zich op het laatst om en keek naar de familieleden van Thomas van der Bijl en bood zijn excuses aan en zei dat het hem speet. 

Uitspraak 27 oktober

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook

Het falende OM

De heer Machielse, eens voorzitter van het Arnhemse gerechtshof dat Viets en Dubois een oor had aangenaaid. Machielse mag thans de Hoge Raad adviseren in aanvragen tot herziening, zoals hij onlangs zo voortreffelijk deed in de Deventer moordzaak.
Mevrouw Iet Vermeulen en meneer Hans Van Der Neut, advocaten-generaal bij het Hof te Leeuwarden. In de Puttense moordzaak bleven zij geloven in de sleeptheorie van gynaecoloog Eskes, zelfs toen deze dokter zelf op zijn mallote veronderstelling was teruggekomen en het NFI een match had gevonden tussen het dna in de sperma-druppel en een bloedspat op de broek van het slachtoffer, dna niet zijnde van Viets of Dubois. Beide kanjers werken nog steeds bij het ressort-parket. Sterker nog: Vermeulen is lid van de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken en Van Der Neut zit in de Raad van het project "Gerede Twijfel". 'Ervaringsdeskundigen' zullen we maar zeggen.
De Heer Klunder, buitengewoon vakbekwame officier van justitie, evenals de vorige twee toppers dolend in de Puttense kwestie. Thans recherche-officier van het OM te Arnhem.
De Dames Bernadette Edelhauser en J. Stuyt (beiden OvJ) en mevrouw de AG Mariëtte Renckens. Men onthield de rechter bewijs dat ontlastend was voor de veroordeelde Cees B. en probeerde bewijs tegen de werkelijke dader Wik Haalmeijer te verdonkeremanen. Edelhauser noch Renckens maakt in het strafdossier melding van hun gesprekken bij het NFI in het strafdossier. Zij melden die ook niet rechtstreeks aan de rechters. OvJ J. Stuyt weigerde ook de bekentenis van Wik Haalmeijer serieus te nemen en in het dossier op te nemen. Stuyt vroeg daarnaast aan mr. Jongsma, de advocaat van Wik Haalmeijer, de bekentenis niet met de pers te bespreken. Niettemin zetten de dames zich nog dagelijks in voor het recht en is mevrouw Edelhauser tot rechter in Dordrecht bevorderd.
Mevrouw Esther Duyts, OvJ in de Deventer moordzaak, matchte een recht mes met een kromme afdruk in bloed en 10 cm diepe steekwonden met een lemmet van 16 cm. Ze vergat ook de rechter het valse telefoon-alibi van een andere verdachte te melden, liet het opvragen van time-advance gegevens achterwege en had nooit van begrippen als "reconstructie" en "geuridentificatie-fraude"gehoord. Het OM te Zutphen is blij met deze tot OvJ-eerste klasse gepromoveerde crime-fighteres.
Mevrouw A. Brughuis, AG in dezelfde zaak, verwarde de herzieningsprocedure met een appèlzaak, liet wangslijm afnemen terwijl het NFI al over dna-gegevens beschikte en voerde een blouse aan als bewijsmiddel, waarmee de Deventer recherche en het NFI alle dna-voorschriften hadden overtreden. Bestrijdt de verklaring ender ede van Wittenberg's schoonmaakster dat Louwes de ochtend bij de weduwe Wittenberg langs kwam. Toch blijft zij innig met het Bossche Hof verbonden.
De Heren Kammer en Mat, hulpofficieren van justitie in de Puttense moordzaak. Als Prof Eskes er achter komt dat hij vals is voorgelicht en zijn verklaringen uit zijn verband zijn gerukt trekt hij zijn uitlatingen op 27 juni 1995 in. Desondanks houden Kammer en Mat vol dat Eskes er pas op terugkwam bij de herziening in 2002.

Na deze bloemlezing van volgens PG Brouwer en minister Donner incidentele, niet verwijtbare vergissingen vraag ik nu Uw aandacht voor de geraadpleegde deskundigen. Minister van Justitie in herkansing, de heer Hirsch Ballin bedacht namelijk begin 2009 het ingenieuze plan een Register van Landelijke Gerechtsdeskundigen in te voeren, met kwaliteitsgarantie. Ziehier enkele namen die wellicht kunnen worden voorgedragen aan de ballotage-commissie:
De Heer Ruud Bullens, kinderpsycholoog, die in de Schiedammer Parkmoordzaak bijna zelf voor een tweede slachtoffertje zorgde, het jongetje Maikel.
De Heer Richard Eikelenboom, voormalig NFI onderzoeker, thans directeur van Independent Forensic Services, bezitter van het magische oog om dna en delict in de Deventer moordzaak te relateren aan de hand van een blouse, waarmee voordien het hele NFI-complex was uitgesopt. Een extra vermelding gaat nog naar Eikelenboom omdat hij onmdanks zijn inspanningen om gehoor te krijgen voor zijn twijfels in de Schiedammer Parkmoord zwijgt hij daarover als het graf bij de rechtbank en het Hof. In de zaak van Marianne Vaatstra was en is de houding van Richard Eikelenboom ook merkwaardig. In eerste instantie was hij zeer behulpzaam en heeft diverse sporen, waaronder het rugzakje van Marianne, nauwkeurig onderworpen aan een onderzoek. Wat hij daarbij vergat is het DNA van de vinder (in dit geval journalist Bart Bakker) uit te sluiten. Toen Eikelenboom daarop terecht gewezen werd weigerde hij zich nog langer voor Marianne Vaatstra in te zetten. Maar zou de werkelijke reden kunnen zijn dat Eikelenboom zijn relatie met het OM niet op het spel wil zetten? Immers, zowel in de zaak Vaatstra als Louwes kunnen we vraagtekens zetten bij een onafhankelijke rol van het Openbaar Ministerie.
De Heer Kloosterman, net als collega Eikelenboom zwijgt hij over zijn twijfels in de Schiedammer parkmoord bij rechtbank en hof.
Dr. Peter De Knijff, vermaard expert autosomaal dna, die in 2006 in de Telegraaf toegaf onder tijdsdruk een overhaast deskundigenverslag te hebben geschreven, dat had bijgedragen tot een arrest van 12 jaar in de Deventer moordzaak. Een rapport waaraan hij nu twijfelt.
De Heer L.L.E. Ligthart. Als psycholoog en ziener nam hij in Lucia de Berk de trekken waar van een serie-moordenares. Ligthart had een onrechtmatig verkregen Arbo-dossier gebruikt om zijn visie te onderbouwen en enige keren achter de one-way screen gezeten bij de verhoren.
Prof. De Wolff, wiens verklaring ertoe leidde dat Lucia digoxine-vergiftiging van patiënten in de schoenen werd geschoven, nadien weerlegd door experts van wereldfaam. De Wolff werpt zich in de slachtoffer rol en blijft zijn fouten ontkennen.
De Heer Henk Elffers, statisticus, wiens statistische conclusies - de basis voor de veroordeling van Lucia de Berk- door echte deskundigen tot gort werden gestamp. Elffers blijk een cruciale vermenigvuldigingsfout gemaakt te hebben bij uitvoering van de Fischer test, een fout waar Fischer zélf notabene tegen waarschuwd.
Dr. de Bakker, röntgenoloog te Gouda, meende een breuk te zien in het strottenhoofd van de door zelfmoord gestorven vrouw van een Nuenense huisarts die daarop veroordeeld werd tot 12 jaar. Door het OM aangemerkt als "de grootste expert op dit gebied", werd in hoger beroep genadeloos onderuitgehaald en bleek van embryologie geen kaas gegeten te hebben. Dr de Bakker zei zijn belastende uitspraak alleen maar gedaan te hebben 'omdat dat nu eenmaal van hem werd verwacht'.

Serieuze wetenschappers vrezen dat er een register zal ontstaan van marginaal deskundigen, functioneel en financieel aan de leiband van het Openbaar Ministerie. Zij opteren voor psychologische, pathologische, toxicologische, forensische en analytisch-chemische TOP-wetenschappers, ad hoc oproepbaar in zéér gecompliceerde gevallen.
Al peinzend kwam de minister ook tot een verruiming van het begrip "novum" in herzieningszaken. Naast "een nieuw feit " moet ook de erkenning van de gerechtsdeskundige dat hij fout zat grond zijn voor herziening.
Ja, ja, wie geeft zijn eigen fouten toe?
Maar dan mag het OM ook een onherroepelijke vrijspraak door de Hoge Raad laten herroepen.

Plaats op NuJij Voeg toe aan Blig Facebook Facebook