6 jaar voor schutter Cafe Familia

De rechtbank in Amsterdam heeft maandag de 37-jarige Geoffrey N. veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. De rechtbank achtte bewezen dat N. in de nacht van 25 op 26 januari de 44-jarige ex-freefighter Rick Holshuijsen heeft doodgeschoten.

De schietpartij deed zich voor in café Familia in Amsterdam-Noord. Kort voor de fatale schoten had Holshuijsen in het café een handgranaat tot ontploffing gebracht, met ettelijke gewonden als gevolg.

N. heeft verklaard dat hij Holshuijsen uit zelfverdediging heeft neergeschoten, maar de rechtbank verwierp dat verweer. Tegen N. was acht jaar geëist.

Een aanvechtbare straf. N was niet de agressor. N legde een granatenwerpende dolleman neer en heeft daarmee mogelijk veel meer leed vorokomen. Daarvoor wordt hij nu afgestraft. Een duidelijke boodschap naar een ieder die op een gegeven moment lijf en goed van zichzelf en anderen te verdedigen krijgt.

Politie zoekt steeds vaker naar privacy schendende oplossingen

Door: RonaldO

"Politie maakt burger tot speurder" Deze kop van een artikel in De Telegraaf trok mijn aandacht omdat ik zo mijn twijfels heb over de grenzen van toelaatbaarheid. De politie Utrecht wil burgers via internet dossiers van zware en onopgeloste misdrijven laten inzien en de burger op de stoel zetten van rechercheurs die voor dit speurwerk zijn opgeleid, in de hoop nieuwe informatie binnen te krijgen. Nu hoor ik in gedachte gelijk al 99% van de Nederlandse burgers zeggen "goede actie van de politie want misschien lossen we op deze manier meer misdaden op", maar bij mij gaat er een geheel ander belletje rinkelen. Zitten er aan deze noodgreep van onze nationale speurders geen haken en ogen die zij zelf niet kunnen of mogen overschrijden.

We komen steeds vaker berichten tegen dat onze vaderlandse gezagsdragers de grenzen van onze privacy bescherming overschrijden om hun doel te bereiken. Als meest droevige ontwikkeling wil ik even verwijzen naar het sinds 2005 door Justitie ingevoerde instrument van DNA verzameling van kinderen, waardoor Nederland al flinke kritiek van Privacy International te verduren kreeg. De meest recente ontwikkeling is die van het doorspitten van sociale netwerksites, zoals Bernhard Jens, lid van het dagelijks bestuur landelijke opsporingsberichtgeving en woordvoerder politie Utrecht zo toepasselijk weet te verwoorden, "Een gemiddeld rechercheonderzoek start tegenwoordig bij wijze van spreken op Hyves. Wie is de boef en wie zijn zijn vrienden?". Daarbij moet ik ook direct weer denken aan de opmerking van het Team Digitale Expertise van ons landelijke korps "Eerst kijken of het gaat werken, en dan of het mag", in een artikel in  De Volkskrant.

De politie krijgt steeds meer mogelijkheden van onze overheid om onderzoeken tot een positief resultaat te laten leiden. Camera beelden kunnen mits de beelden duidelijk genoeg zijn, positief bijdragen aan een oplossing van misdaden, zo is momenteel software in ontwikkeling voor geautomatiseerde gezichtsherkenning die het proces van herkenning aanzienlijk versnellen en verbeteren. Van tv programma’s als Opsporing Verzocht wordt veelvuldig gebruik gemaakt en in berichten in landelijke dagbladen wordt ook niet zuinig omgesprongen met details. Daarom mijn twijfel bij het inslaan van deze nieuwe weg, waarbij ik geneigd ben om te denken dat de politie incompetent te werk gaat en de burgers als ongeremde detectives hun werk gaat laten doen. Daarbij denk ik gauw in een richting die iedere weldenkende burger niet moet willen nastreven omdat we naar een samenleving moeten streven waarin we sociaal met elkaar moeten leven en niet elkanders privacy moeten gaan schenden door mogelijke verdenkingen te gaan koesteren en wellicht weer met een glas aan het oor tegen de muur van onze buurman aan gaan staan, omdat hij misschien wel een beetje lijkt op die persoon die in dat politiedossier wordt beschreven.

Bron