Van Koppen over de Appelschase babymoord

Vanavond was Professor Peter van Koppen in Netwerk naar aanleiding van zijn nieuw verschenen boek over de Appelschase babymoord.
Angelique van Eijden zat jarenlang onterecht in de gevangenis. Zo concluderen hoogleraar rechtspsychologie Peter van Koppen en zijn dochter, psycholoog Vere van Koppen, in een boek over de zaak.
In september 1999 verdwijnt baby Risanne Tingen uit haar bed, terwijl haar ouders de hond uitlaten. Het meisje werd later, in de buurt van haar ouderlijk huis, dood gevonden in een greppel.
Van Koppen noemde ook nog de zaken die aangemeld zijn bij de Commissie evaluatie afgedane strafzaken:

• De Appelschase babymoord: Angelique van Eijden werd in hoger beroep veroordeeld tot 8 jaar terwijl zij in eerste aanleg nog was vrijgesproken op grond van hetzelfde materiaal
• De Enschedese ontuchtzaak: Vermeende ontucht in een sociaal zwak gezin in Enschede
• De zaak Ina Post
• De Drontense Bosmoord (ook bekend als de zaak Pim Overzier)
• De Epense incestaffaire (Yolanda uit Epe)
• Een moordzaak in een chinees restaurant (waar van Koppen om onderzoeksredenen even de plaats niet van wilde noemen) (Mogelijk de moord in Duiven in 1995 of die op Oma Mok (T. Mok-Cheung) in Breda, in 1993 (in het boek is het 'mevrouw Zhang'). Van Koppen laat het verhaal afspelen in Sittard). De zaak wordt heropend in 2012.
• Julianadorper incestzaak: ca 15 jaar geleden beweerden 2 zusjes gemolesteerd te zijn door hun ouders. Volgens de omgeving waren de zussen aandachttreksters en was het allemaal niet waar. De rechter dacht er anders over en volgens goed gebruik is toen alleen de vader veroordeeld enkel en alleen op basis van wat de kinderen zeiden ("waarom zouden die liegen"). 

De aanmeldingsprocedure voor een zaak bij de commissie Posthumus gaat overigens veranderen: Vanaf volgend jaar kan alleen een advocaat nog een verzoek indienen. Nu kan iedereen dat nog


Zie ook: OM liegt zonder consequenties (Volkskrant)

Klacht oorlogsmisdaden tegen Nederlandse Staat

Vandaag heeft advocaat Pulles een klacht tegen de Nederlandse staat ingediend in verband met het bloedbad in Rawagede, bij Jakarta, in 1947. Nederlandse militairen gingen hier volgens de VN als beesten tekeer toen zij de verzetsstrijder 'Lukas' in het dorp zochten. Toen deze er niet bleek te zijn. doodden zij 'voor straf' 483 mannen en jongens.

Hier is nooit iemand voor gestraft geweest.

Namend de weinige nabestaanden eist Pulles om financiele compensatie en excuses van de staat. Er wordt niet gevraagd om alsnog iemand te straffen. Het zou de Staat sieren als zij aansprakelijkheid aanvaard en de zaak schikt. Waarschijnlijk echter zullen ze de zaak rekken totdat ook de laatste nabestaanden dood zijn.

Eerder dit jaar nog wees de regering de zaak af. Van Baalen zei toen"Grosso Modo hebben onze jongens daar goed werk geleverd, wij blijven achter ze staan". Een gotspe. Goed werk geleverd? Dorpen uitgemoord. Ook al zouden daar overwegend goede dingen gedaan zijn (wat niet zo is) dan poetst dat het uitmoorden van een dorp niet uit. Nederland staat gewoonlijk als eerste klaar met opgeheven vingertje, maar kan zelf geen enkele kritiek velen.

Guus van Kouwenhoven wordt vervolgd (en vrijgesproken) omdat hij af zou weten van wapenleveranties, terwijl de Nederlandse regering een bewezen moordpartij onder het vloerkleed veegt. En dan nog wat durven zeggen over Milosevicz of Karadzic

Eerste Kamerlid verdacht van smokkel

Paul Russell, Eerste-Kamerlid bij het CDA, is in opspraak geraakt omdat hij wordt verdacht van een poging tot kunstsmokkel. Russell heeft in 2003 geprobeerd een bijzondere pentekening van Rembrandt ter waarde van 335.750 dollar Nederland binnen te smokkelen.

De 54-jarige in kunstzaken gespecialiseerde advocaat Russell, sinds 2003 CDA-senator, kocht Rembrandts tekening van een landschap met een molen begin 2002 bij veilinghuis Sotheby's in de Verenigde Staten.

Toen Russell de tekening invoerde, was hij pas zes dagen senator. De auteur van boeken over kunst en internationaal recht nam de tekening mee op een Amerikaanse vlucht via Zwitserland.

Het Kamerlid werd op 16 juni 2003 in de groene doorgang ('niets aan te geven') door de getipte douane aangesproken of hij iets wilde invoeren.

Volgens de douane ontkende hij dat toen. Het Kamerlid stelt dat hij in juni 2003 de groene douanedoorgang 'nog niet geheel' door was en nog aangifte kon doen. Hij stelde ook dat hij 'onvoldoende op de hoogte was van de geldende douaneregelingen'. Dat is opmerkelijk omdat hij als advocaat gespecialiseerd is in kunstzaken en lange tijd lid was van Sotheby's adviesraad. Eerder had hij ook verklaart de Rembrand niet in te willen voeren maar slechts tijdelijk wilde laten onderzoeken in het Rijksprentenkabinet. Om de tekening in te mogen voeren had Russel ca 17.000 euro moeten betalen.

Bovendien, aldus Russells advocaat, had de douaneambtenaar hem bij een vermoeden van een vergissing ‘behoren te helpen met het alsnog doen van aangifte'.

Russell, die eerder strafvervolging afkocht voor 8500 euro vecht de zaak aan voor de rechter, en beweert dat hij aangifte had willen doen en ontkent dat hij het kunstwerk heeft gesmokkeld.

Russel had echter ongelijk oordeelt advocaat-generaal M. van Ballegooijen in zijn advies aan de Hoge Raad en had de kostbare tekening meteen na landing moeten aangeven. Het advies van de advocaat-generaal aan de Hoge Raad wordt in 70 procent van de gevallen opgevolgd.

Russel heeft aangegeven de invoerrechten te willen betalen.

Update 28 April 2008: Russel besloot per 15 mei af te treden.