18 jaar cel in Friese moordzaak Marinus Ooms

Reggy K. (22) is door de rechtbank in Groningen veroordeeld tot 18 jaar cel voor het doden van Marinus Ooms (51) (foto) uit het Friese Haulerwijk. Zijn medeverdachten kregen 10 jaar en 15 jaar met dwangverpleging. Het Openbaar Ministerie had respectievelijk 20, 10 en 12 jaar geëist. Marinus Ooms kwam in de nacht van 8-9 oktober 2006 om het leven door een messteek.

De in Haulerwijk opgegroeide hoofdverdachte had de andere twee getipt dat Ooms veel geld had. Gedrieën togen ze vervolgens van Amsterdam richting Haulerwijk, met messen, tape en tieribs.

De drie verdachten beschuldigen elkaar. Reggy K. ontkent elke betrokkenheid. Mounim K. (24) verklaarde twee weken geleden op zitting dat Reggy hem had verteld al eerder een moord te hebben gepleegd, namelijk op een kroegbaas uit het nabijgelegen Haule. Volgens de officier is K. als getuige gehoord in die zaak en was er geen aanleiding hem te verdenken.

Op 14 maart 2007 was al een man van 21 vrijgelaten die zich vrijwilig bij de politie had gemeld met de mededeling dat hij meer van de zaak wist. Dit was nog voordat de politie begin november een eerste verdachte had aangehouden. Terwijl de agenten een spreekkamer regelden, zou hij ervandoor zijn gegaan.

Op 27 februari was hij alsnog aangehouden, maar dus uiteindelijk maart 2007 weer vrijgelaten

Update: In juli 2011 dient het hoger beroep

De martelmoord in Pernis: Agenten verhoord

Het proces tegen de drie verdachten van de martelmoord in Pernis begint aanstaande maandag 7 April 2008.
In het proces worden drie agenten als getuige verhoord.

Vorig jaar juni werd Björn Jue door twee mannen doodgeslagen in een woning in Pernis, terwijl er agenten buiten aanwezig waren. De rijksrecherche onderzoekt of de politie te lang heeft gewacht met ingrijpen. Vier agenten worden verdacht van dood door schuld.

De rechtszaak tegen de drie verdachten van de moord wordt los van het onderzoek naar het politieoptreden behandeld. Twee advocaten van de verdachten (van de moord) waren het daar niet mee eens en wraakten daarom de rechtbank. De wrakingskamer wees dit verzoek echter af.

Een van de advocaten die de rechtbank wraakte, Bas van Riel, is tevreden met het feit dat de agenten als getuige worden verhoord. Op die manier kan er tijdens het proces tegen zijn cliënt Marian D. toch iets meer bekend worden over het handelen van de politie.

Volgens hem had het slachtoffer nog in leven kunnen zijn als de politie adequaat had ingegrepen. Dan was er volgens hem "een heel andere strafzaak" geweest.

De martelmoord in Pernis vond plaats omdat Jue zich meermalen vergrepen zou hebben aan het zoontje van een van de daders.

De Zaak Fourniret: Dutroux in het kwadraat

Dutroux is er een kleine jongen bij, maar in de Nederlandse pers wordt er nauwelijks aandacht aan besteed. De Belgische en – vooral – de Franse kranten daarentegen staan er dagelijks bol van. Het gaat hier om het proces tegen Michel Fourniret en zijn echtgenote Monique Olivier.

Fourniret wordt er van beschuldigd tenminste zeven meisjes en jonge vrouwen ontvoerd, verkracht en vermoord te hebben. Een beest, volgens de officier van justitie, die het niet verdient om verder te mogen leven. Maar ja, euthanasie mag niet in Frankrijk – en de doodstraf ook niet. Zijn vrouw speelde ondetussen een dubieuze rol in alle zaken: Olivier zocht actief mee naar slachtoffers en legde vaak het eerste contact. Fourniret maakte het – letterlijk – af.

Fourniret hult zich voornamelijk in stilzwijgen. Tijdens het proces heeft hij pas één keer van zich laten horen, en wel toen ie kwaad brulde dat 'hij nooit verstopt heeft een monster te zijn'. Alsof dat een 'verzachtende' omstandigheid is.
Het criminele parcours van Michel Fourniret en Monique Olivier was al aanwezig in een lange correspondentie die ze voerden, toen ze elkaar nog niet kenden en Fourniret in 1987 in de cel zat. De vrouw legde voor de rechtbank uit dat ze Fourniret wilde ontmoeten omdat ze bijzonder eenzaam was, ondanks het feit hij in het in een honderdtal (!) brieven al had over zijn intentie jonge meisjes te ontvoeren. Fourniret, die in het Franse Fleury-Mérogis in de cel zat voor zedendelicten, plaatste in februari 1987 een advertentie in het katholieke tijdschrift "La Vie" om iemand te vinden die hem zijn eenzaamheid zou doen vergeten. Voor de vrijlating van Fourniret in oktober 1987 schreven ze elkaar meer dan honderd brieven. Ze gingen samenwonen en ontvoerden en doodden twee maanden later hun eerste slachtoffer.

Olivier vertrouwde Fourniret haar ongelukkige ervaringen toe met haar man, die voor hun twee kinderen zorgde. Op 25 augustus 1987 stelde Fourniret Olivier een pact voor. Hij beloofde Olivier zich op haar man te wreken door hem te doden. In ruil moest zij hem een jonge maagd aanbieden. Olivier reageerde niet onmiddellijk, maar aanvaardde dat hij (Fourniret) zijn genot zou zoeken waar hij wilde, op het gevaar af meisjes op te offeren. Twee maanden later ging het stel over tot actie.