Wegens doodslag op haar man, Jenno van Zwietering, heeft de rechtbank in Lelystad vandaag zijn weduwe Anita (44) tot 12 jaar cel veroordeeld.
Volgens de rechtbank heeft Anita haar man tijdens de seks van het leven beroofd. Daarnaast rekent de rechter het haar zwaar aan dat ze zou hebben geprobeerd haar kinderen te instrueren wat zij bij de politie moesten verklaren. De rechtbank volgt hiermee volledig de eis van de Officier van Justitie, zij het dat zij moord niet bewezen acht, maar het op doodslag houdt.
In een korte motivering liep de rechter de alternatieven af waar de raadsman op had gewezen. Achtereenvolgens sloot zij uit dat sprake kon zijn van zelfmoord, moord door (een van) de kinderen, of dat het te maken kon hebben met Jenno’s bedrijf in computer-geheimtaal Salutis. De rechtbank meende dat alles goed was onderzocht, inclusief het mogelijke verband met Salutis.
Opmerkelijk is echter, dat de rechter in het geheel niet inging op verschillende verklaringen die om nader onderzoek vragen. Zo nam zij de vingerafdrukken van een onbekende persoon die in de slaapkamer waren aangetroffen, niet mee in het bewijs. Ook liet zij geheel buiten beschouwing dat Hans van de Ven, zakenrelatie van de vermoorde Jenno, zeker weet dat hij op vrijdagavond nog met Jenno heeft gebeld – een tijdstip waarop Anita haar man volgens het OM al had vermoord.
Persrechter mr. A. Van Holten betwijfelde na de zitting zelfs of een dergelijk gesprek wel in het dossier zit.
Ook op de vraag of er sprake is geweest van een tweede team dat onderzoek zou hebben gedaan op basis van een rechtshulpverzoek uit het buitenland, ging de rechter in het geheel niet in.
De advocaat van Anita, mr. A Baaijens, was zeer teleurgesteld en sprak van een ‘traumatisch vonnis’. Hij verklaarde na de zitting onmiddellijk naar de griffie te zijn doorgelopen om hoger beroep aan te tekenen.
Er blijven veel onbeantwoorde vragen in de zaak:
1. Wat was de rol van Salutis?
Met het aanwijzen van echtgenote Anita als hoofdverdachte, gaat het Openbaar Ministerie voorbij aan de zakelijke belangen van de vermoorde Jenno van Zwietering. Verschillende getuigen zeggen dat Jenno al een poos het gevoel had dat hij achtervolgd werd, afgeluisterd, en dat hij moest vrezen voor zijn leven. Hij had met zijn bedrijf VZG een encryptie-product uitgevonden met de naam “Salutis” dat het mogelijk maakt informatie zodanig te versleutelen dat het niet te kraken is. In tegenstelling tot vergelijkbare producten had Salutis geen ‘achterdeurtje’ waardoor inlichtingendiensten kunnen meekijken. Daarmee stond Van Zwietering in de belangstelling bij inlichtingendiensten. Het OM heeft dit lange tijd links laten liggen. Pas nadat de advocaat van de verdachte wees op de risicovolle kant van Salutis, heeft de politie hier wat onderzoek naar gedaan.
2. Wat is het preciese tijdstip van overlijden?
Het blijft onduidelijk, het tijdstip van overlijden. Wie op dat moment elders was, heeft een alibi. Volgens de politie heeft Anita haar man vermoord in de nacht van donderdag op vrijdag. Er zijn verschillende getuigen die echter zeker weten dat ze Jenno vrijdag nog hebben gezien of gesproken. Op een moment dat Jenno volgens de politie dus allang dood was.
3. Waar zijn de telefoongegevens?
Zakenrelatie Hans van de Ven is een van die mensen. Hij weet zeker dat hij vrijdagavond nog telefonisch contact met Jenno van Zwietering te hebben gehad. De centrale telefoongegevens van dit gesprek zijn echter niet meer te vinden, volgens het Openbaar Ministerie. Dat is merkwaardig, want deze gegevens moeten 18 maanden worden bewaard. Als dit gesprek inderdaad heeft plaatsgevonden, was Jenno nog in leven op een moment dat zijn vrouw met de kinderen naar Belgie was. Zij heeft daarmee een alibi, en dat zou betekenen dat de politie op zoek moet naar een andere verdachte. Alle reden dus voor het OM om dit heel precies uit te zoeken. (Of juist niet natuurlijk)
4. Waar is de mobiele telefoon?
Raar maar waar: de mobiele telefoon van Jenno is zoek. Uiteraard kan deze telefoon ook helpen bij het bepalen van het tijdstip van overlijden. Het is bevreemdend dat een dergelijk cruciaal bewijsmiddel vanuit het oogpunt van de verdediging ‘kwijt’ is. En dat terwijl uit andere gegevens blijkt dat de telefoon het gehele weekend vrijwel op dezelfde plek moet zijn geweest.
5. Wie doorzocht de plek van de moord in opdracht van het buitenland?
Hoe kan zo’n telefoon zomaar ‘kwijt’ raken? Het zou verband kunnen houden met een ander merkwaardig gegeven. Waarschijnlijk is er sprake van een ‘tweede team’ dat huiszoeking heeft gedaan voordat de gewone recherche het huis heeft doorzocht. Zeer waarschijnlijk was er namelijk sprake van een diplomatiek rechtshulpverzoek uit het buitenland, dat opdracht gaf aan een tweede team om huiszoeking te doen. Voor de helderheid: als er inderdaad sprake is van een tweede team, dan roept dat een wereld aan nieuwe vragen op: wie waren zij? In wiens opdracht handelden zij? Waar waren zij naar op zoek? Wat hebben zij gedaan? En wat hebben zij meegenomen?
6. Achterhouden van informatie door het Openbaar Ministerie?
De advocaat beklaagt zich er over dat hij ordners vol informatie pas vlak voor de zitting van het OM krijgt, terwijl die er al maanden over beschikt. Bovendien is er informatie die het Openbaar Ministerie wel met de rechter wil delen, maar niet met de verdediging. En dat mag in Nederland niet.
Wij weten niet wie de dader is. Het is natuurlijk mogelijk dat het, zoals het OM stelt, een ‘gewone’ moord is. Dat het niks met Salutis te maken heeft. Waar rook is hoeft niet altijd vuur te zijn. Er zijn echter in deze zaak net een paar vragen te veel om genoegen te nemen met de gebrekkige antwoorden die er nu zijn.
0 comments:
Een reactie posten