Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak (GroenLinks) erkent dat hij in 1985 betrokken was bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken.
Hij schrijft dat in het boek Klimaatactivist in de politiek, dat 20 augustus wordt gepresenteerd in Amsterdam.
"Mijn eerste milieuactie vlakbij het Binnenhof stamt uit 1985 en was een inbraak in het ministerie van Economische Zaken", aldus Duyvendak woensdag zelf in de uitnodiging.
De buit waren plannen voor nieuwe kerncentrales. "Minister Van Aardenne kwam in het nauw, de actie was een groot succes. Niemand heeft ooit geweten wie er in deze actiegroep zaten." stelde Duyvendak gisteren.
Het Kamerlid was voor zijn Kamerlidmaatschap in 2002 actief in de milieubeweging. Hij werkte onder meer als directeur van Milieudefensie.
Zijn inbraak in een ministerie is weliswaar verjaard, maar dat maakt Duyvendak zelf niet minder een inbreker. Erger wordt het wanneer mensen dat doen (zoals Duyvendak) onder het motto: “Het is voor de goede zaak”. Dan wordt het namelijk gevaarlijk. Wie voor “de goede zaak” in ministeries wil inbreken, zou ook zomaar voor “de goede zaak” een staatsgreep kunnen plegen. Of, ik noem maar wat, Makro’s in de fik kunnen steken, of benzineslangen doorsnijden. Als je eenmaal oprecht gelooft te strijden voor “een goede zaak”, is er niets meer wat je tegenhoudt om misdaden te plegen. Geen geweten dat je tegenhoudt, geen ethische grenzen, geen fatsoen, moraal of verstand. Integendeel: dingen “voor de goede zaak” doen is per definitie juist handelen. Er handelt per slot van rekening nooit iemand “voor de slechte zaak”.
Iemand die willens en wetens de wet overtreedt, in de overtuiging te handelen “voor een goede zaak” is een heel groot gevaar voor de samenleving. Voorbeelden van lang geleden zijn niet eens nodig. De moordenaar van Theo van Gogh was namelijk zo iemand die “voor de goede zaak” een misdaad beging. De moordenaar van Pim Fortuyn ook en momenteel worden er op Guantanamo Bay onschuldigen gemarteld “voor de goede zaak”.
Het is al erg zat dat er nog dagelijks slachtoffers vallen door idioten die denken te handelen “voor de goede zaak”, maar dat dit soort gekken zonder dat ze een strobreed in de weg wordt gelegd in de Tweede Kamer mogen zitten, dat is wel heel erg eng.
De fractie van GroenLinks blijft achter haar Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak staan na diens onthulling dat hij in 1985 betrokken was bij een inbraak in het ministerie van Economische Zaken. Maar dat valt natuurlijk te verwachten van die partij.
"Wij hebben geen behoefte om afstand te nemen van de woorden van Duyvendak", aldus een Groenlinks zegsman. Hij zegt dat de fractie eerder al door Duyvendak op de hoogte was gesteld van zijn actie. Volgens hem "zijn er geen nieuwe dingen naar buiten gekomen".
Daarmee is Groenlinks net zo schuldig aan kiezersbedrag als Duyvendak zelf, immers, Duyvendak heeft tot nog toe steeds volgehouden dat hij niet schuldig was aan de inbraak. Niet alleen kiezersbedrog, maar ook misleiden van de Kamer, er zijn er om minder weggestuurd. Het zet zijn ontkenning betrokken geweest te zijn bij RaRa ook in een ander daglicht. Wellicht een onthulling voor een volgend boek?
Update 27-Augustus
Nadat Duyvendak ook betrokken leek bij oproepen om ambtenaren van EZ te terroriseren trad hij af. Bij de presentatie van zijn boek kreeg hij een taart in het gezicht. Op 27 augustus publiceerde Nieuwe Revue nieuwe leugens.
0 comments:
Een reactie posten