Acht jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging was gisteren de eis van de Groninger officier van justitie mevr. J.V. Nolta tegen de verdachte die zich van het wurgen zelf nauwelijks iets zegt te herinneren, maar die ruim tien jaar geleden ook al Jorna P., zijn vriendin van toen, op bed in woede de keel had dichtgeknepen.
Jorna overleefde, omdat zij met de smoes dat ze nodig naar het toilet moest, aan Richards greep mocht ontsnappen. Tineke Helfferich, depressief sinds haar laatste zwangerschap - ze had kort tevoren een zelfmoordpoging gedaan met pillen - was het ontsnappen op de avond van de 31e juli vorig jaar niet gegund in haar zoveelste hardhandige ruzie met oersterke Richard. Hij was al twee keer het huis uitgelopen om haar verwijten en klappen te ontlopen, en had kleine Sanne nog naar bed gebracht. De herrie ging er ditmaal over dat 's middags kijkers over de vloer waren gekomen voor het te koop gezette huis, waarover hij Tineke, moeder van drie meisjes van 2, 11 en 15, niets had gezegd.
Toen ze hem in zijn kruis had geschopt en in zijn hand had gebeten schroefde hij zijn beide handen om haar hals.
"Bij mij ging 't licht uit", zei Richard gisteren. "Toen ik wakker werd zat ik naast haar op de grond, nog steeds zo met mijn handen. Hoe lang het had geduurd weet ik echt niet. Maar toen ik losliet, zat er geen beweging meer in..."
Hij weet nog wel dat hij haar levenloze ogen had gesloten en dat hij haar had toegedekt met een dekbedhoes. Daarna was hij als een bezetene gaan graven.
Vervolgens bracht hij hun beider trouwringen naar de lommerd waarvoor hij slechts 25 euro beurde.
Tinekes lichaam werd begin december teruggevonden in de tuin achter de woning aan de Langeleegte in Veendam.
Ze kon worden geïdentificeerd aan de hand van een unieke tatoeage. In november had de politie een grootscheeps onderzoek op gang gebracht, niet lang nadat Tinekes ouders haar vermissing hadden gemeld, ofschoon Richard had verteld dat ze was opgenomen in een inrichting in Zuidlaren of Winschoten.
Een buurtagent kreeg van hem te horen dat de relatie over was, dat ze geen contact meer wilde en onderdak had gevonden bij een zekere Johan. Maar tegen anderen had hij gezegd dat ze was ingetrokken bij een vriendin. Inmiddels was opgevallen dat hij zelf geen enkele moeite deed om haar te vinden.
Volgens de advocaat heeft de verdachte nooit bedoeld om Helfferich te vermoorden en was er slechts sprake van zware mishandeling welke de dood ten gevolge had. Tijdens de rechtszaak eiste de advocaat opnieuw dat de bekentenis uit het dossier zou worden gehaald. E. zou de moord op zijn vrouw hebben bekend, terwijl hij nog geen advocaat toegewezen had gekregen. De rechter besloot echter dat de bekentenis in het dossier blijft.
Uitspraak: 26 juni. (Het werd 8 jaar)
In Groningen hebben ze het deze maand maar druk met processen tegen vrouwenmoordenaars:
0 comments:
Een reactie posten